"Żegnamy się z Toba Henryku z wielkim bólem, bedziemy tęsknić za każdą cząstka Ciebie.

Byłeś malamutem idealnym, doskonałym psem wystawowym, wspaniałym rodzinnym, przyjacielem i towarzyszem.

Walczyłeś dzielnie z przeciwnościami losu i do końca pozostałeś radosny.

Biegaj wolny za Tęczowym Mostem i opiekuj się innymi członkami naszego stada.

Czekajcie razem aż znów się spotkamy"

 

WSPOMNIENIE - dziękuję Artur za tą pamiatkę

 

Enkidu po domowemu Henryk, Henio lub Enio. Był samcem wyjątkowym pod każdym względem, nie przejawiał żadnych oznak dominacji. Nawet prowokowany przez innego psa potrafił się dobrze zachowywać. Biła od niego siła spokoju. Był psem o wielkim sercu a swoją miłością był gotów obdarzyć każdego. Nie był jednak psem natrętnym i narzucającym się. Zawsze przyjacielski, chętny do zabaw i różnych form aktywnego wypoczynku. Był wspaniałym opiekunem szczeniąt, dzieci oraz innych małych i słabych stworzeń.
Był psem posłusznym, nigdy nie stwarzał nam problemów wychowawczych, kochał wszystkich ludzi. Nie kopał w ogrodzie, nie polował na drób sąsiadów, bez problemów pozostawał sam w domu a także bardzo lubił roznosić po ogrodzie różne przedmioty czasem te pozostawione w okolicy śmietnika